Fermingin
Ég man enn hvernig mér leið þegar ég fermdist. Leitin að hinu fullkomna fermingadressi, óöryggið og eftirvæntingin. Þrátt fyrir endalausar æfingar hjá prestinum þá náði ég samt að klúðra því litla sem ég átti að segja. Flissið sem var ómögulegt að halda inni nánast alla athöfnina. Þetta tímabil þegar ég var enn svo saklaus og mikið barn en fannst ég samt svo fullorðin. Ég sé þetta allt hjá hverju fermingabarni sem kemur til mín. En mér finnst þau svo ótrúlega sjálfsörugg miðað við aldur og hafa svo mikinn innri kraft sem ég veit að þau munu virkja á næstu árum.
Það er gaman að fá að mynda krakkana á þessu tímabili. Hálfu ári seinna eru þau strax fullorðnari og þessi litli hluti þeirra sem var barn er óðum að hverfa. Þess vegna finnst mér mikilvægt að fá að mynda þau þegar þessi breyting á sér stað.
